تأثیر زمان روز و فعالیت ورزشی بر پاسخهای حاد ایمونوگلوبولینa ، کورتیزول، آلفا آمیلاز و پروتئین تام بزاقی در دختران شناگر

چکیده: هدف این پزوهش بررسی تأثیر زمان روز (صبح و عصر) و فعالیت ورزشی بر پاسخ های حاد ایمونوگلوبولینa، کورتیزول و آلفاآمیلاز بزاقی و پروتئین تام در دختران شناگر باشگاهی بوده است. بدین منظور 14 شناگر دختر (وزن=75/4±48کیلوگرم، قد=90/5±152سانتیمتر و vo2max=96/3±92/45 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه) به صورت هدفمند انتخاب شدند. هر آزمودنی دو آزمون که هر دو شامل 200×10 متر شنای زیر بیشینه با 80% بهترین زمان تمرینی آن ها و یک دقیقه استراحت بین هر 200 متر شنا بود، با شرایط یکسان در دو ساعت مختلف روز، 00/8 و 00/18 با فاصله 3 روز اجرا کرد. نمونه های بزاقی در هر دو روز آزمون قبل، بلافاصله، یک ساعت و 24 ساعت بعد از فعالیت جمع آوری شد. نتایج تحقیق با استفاد از تحلیل واریانس دو عامله با اندازه گیری مکرر نشان داد: ایمونوگلوبولینa، کورتیزول، آلفاآمیلاز بزاقی و پروتئین تام از چرخه ی شبانه روزی برخوردار بوده و متآثر از زمان روز می باشند. نیز فعالیت ورزشی، باعث تغییرات معنی داری در میزان کورتیزول، آلفاآمیلاز بزاقی و پروتئین تام گردید ولی تغییرات ایمونوگلوبولینa نسبت به فعالیت معنی دار مشاهده نشد. یافته های این پژوهش نشان داد که تعامل زمان روز (صبح و عصر) و فعالیت ورزشی بر پاسخ های حاد ایمونوگلوبولینa، کورتیزول و پروتئین تام معنی دار نیست اما آلفا آمیلاز از این تعامل برخوردار می باشد.